บล็อคนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารสำหรับครู
ภาคเรียนที่1/2557 เป็นการจัดการเรียนการสอนแบบผสมผสาร เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ของ
ภาคเรียนที่1/2557 เป็นการจัดการเรียนการสอนแบบผสมผสาร เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ของ
ผู้เรียนให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น เป็นการจัดการเรียนการสอนแบบให้นักเรียนลงมือปฏิบัติ
จึงทำให้ผู้เรียนผู้เรียนสามารถนำเทคโนโลยีไปใช้ในชีวิตประจำวันได้
วิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารสำรับครู
วัตถุประสงค์
เมื่อผู้เรียนศึกษาเนื้อหาในบทเรียนจบแล้วจะต้องมีพฤติกรรมและความสำคัญดังนี้
- อธิบายความสำคัญและองค์ประกอบของเทคโนโลยีสารสนเทศได้
- อธิบายความสำคัญของเทศโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารได้
- ยกตัวอย่างเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในชีวิตจริงได้
- อธิบายความหมายและความสำคัญของระบบได้
- อธิบายความสัมพันธ์ของระบบกับเทคโนโลยีสารสนเทศได้
- บอกความหมายและองค์ประกอบสำคัญของคอมพิวเตอร์ได้
- อธิบายหน้าที่ขององค์ประกอบสำคัญของคอมพิวเตอร์ได้
- บอกประเภทคุณสมบัติของซอฟต์แวร์แต่ละประเภทได้
- บอกความหมายและความสำคัญของอินเตอร์เน็ตได้
- จำแนกแยกแยะความหมายความสัมพันธ์ของเครือข่ายคอมพิวเตอร์ และเครือข่ายอินเตอร์เน็ตได้
- อธิบายแหล่งความรู้ต่างๆ ที่สามารถเชื่อมโยงเป็นเครือข่ายอินเตอร์เน็ตได้
- อธิบายวิธีประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศกับการสื่อสารได้
- ยกตัวอย่างโปรแกรมต่างๆที่นำมาใช้กับการเรียนการสอนได้
- สร้างสื่อเทคโนโลยีและสารสนเทศเผื่อการเรียนรู้ได้
- นำเสนอสื่อเทคโนโลยีสารสนเทศทั้งเผยแผ่ทั่วไปและสื่่อระบบทั้งงานกลุ่มและงานเดี่ยว
คุณธรรม จริยธรรม
คำอธิบายรายวิชา
ความหมายความสำคัญองค์ประกอบและพัฒนาการของคอมพิวเตอร์ ระบบเทคโนโลยีสาระสนเทศการใช้งานเทคโนโลยีสารสนเทศได้แก่การใช้คอมพิวเตอร์ขั้นพื้นฐานการประมวลผลข้อมูล ฐานข้อมูล การจัดการและการใช้ข้อมูลอินเทอร์เน็ตการสื่อสารข้อมูลบนระบบเครือข่าย ฯลฯ สำหรับการพัฒนาสมรรถภาพความเป็นครู
1.ขยัน คือ ความตั้งใจเพียรพยายามทำหน้าที่การงานอย่างต่อเนื่อง สม่ำเสมอ อดทนไม่ท้อถอยเมื่อพบอุปสรรค ความขยันต้องควบคู่กับการใช้ปัญญา แก้ปัญหาจนเกิดผลสำเร็จตามความมุ่งหมาย ผู้ที่มีความขยัน คือ ผู้ที่ตั้งใจทำอย่างจริงจังต่อ เนื่องในเรื่องที่ถูกที่ควร เป็นคนสู้งาน มีความพยายาม ไม่ท้อถอย กล้าเผชิญอุปสรรค รักงานที่ทำ ตั้งใจทำหน้าที่อย่างจริงจัง 2.ประหยัด คือ การรู้จักเก็บออม ถนอมใช้ทรัพย์สิน สิ่งของให้เกิดประโยชน์คุ้มค่า ไม่ฟุ่มเฟือย ฟุ้งเฟ้อ ผู้ที่มีความประ หยัด คือ ผู้ที่ดำเนินชีวิตเรียบง่าย รู้จักฐานะการเงินของตน คิดก่อนใช้ คิดก่อนซื้อ เก็บออม ถนอมใช้ทรัพย์สินสิ่งของอย่างคุ้มค่า รู้จักทำบัญชีรายรับ-รายจ่ายของตนเองอยู่เสมอ
3.ซื่อสัตย์ คือ ประพฤติตรง ไม่เอนเอียง ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม มีความจริงใจ ปลอดจากความรู้สึกลำเอียงหรืออคติ ผู้ที่มีความซื่อสัตย์ คือ ผู้ที่มีความประพฤติตรง ทั้งต่อหน้าที่ ต่อวิชาชีพ ตรงต่อเวลา ไม่ใช้เล่ห์กล คดโกง ทั้งทางตรงและทางอ้อม รับรู้หน้าที่ของตนเองและปฏิบัติอย่างเต็มที่ถูกต้องง 4.มีวินัย คือ การยึดมั่นในระเบียบแบบแผน ข้อบังคับ และข้อปฏิบัติ ซึ่งมีทั้งวินัยในตนเองและวินัยต่อสังคม ผู้ที่มีวินัย คือ ผู้ที่ปฏิบัติตนในขอบเขต กฎระเบียบของสถานศึกษา สถาบัน/องค์กร/สังคมและประเทศ โดยที่ตนเองยินดีปฏิบัติตามอย่างเต็มใจและตั้งใจ
5.สุภาพ คือ เรียบร้อย อ่อนโยน ละมุนละม่อม มีกิริยามารยาทที่ดีงาม มีสัมมาคารวะ ผู้ที่มีความสุภาพ คือ ผู้ที่อ่อนน้อมถ่อมตนตามสถานภาพและกาลเทศะ ไม่ก้าวร้าว รุนแรง วางอำนาจข่มผู้อื่น ทั้งโดยวาจาและท่าทาง แต่ในเวลาเดียวกันยังคงมีความมั่นใจในตนเอง เป็นผู้ที่มีมารยาท วางตนเหมาะสมตามวัฒนธรรมไทยสะอาด คือ ปราศจากความมัวหมอง ทั้งกาย ใจ และสภาพแวดล้อม ความผ่องใส เป็นที่เจริญตา ทำให้เกิดความสบายใจแก่ผู้พบเห็น ผู้ที่มีความสะอาด คือ ผู้รักษาร่างกาย ที่อยู่อาศัย สิ่งแวดล้อมถูกต้องตามสุขลักษณะ ฝึกฝนจิตใจมิให้ขุ่นมัว มีความแจ่มใสอยู่เสมอ
6.สามัคคี คือ ความพร้อมเพรียงกัน ความกลมเกลียวกัน ความปรองดองกัน ร่วมใจกันปฏิบัติงานให้บรรลุผลตามที่ต้อง การ เกิดงานการอย่างสร้างสรรค์ ปราศจากการทะเลาะวิวาท ไม่เอารัดเอาเปรียบกัน เป็นการยอมรับความมีเหตุผล ยอมรับความแตกต่างหลากหลายทางความคิด ความหลากหลายในเรื่องเชื้อชาติ ความกลมเกลียวกันในลักษณะเช่นนี้ เรียกอีกอย่างว่า ความสมานฉันท์ ผู้ที่มีความสามัคคี คือ ผู้ที่เปิดใจกว้างรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น รู้บทบาทของตน ทั้งในฐานะผู้นำและผู้ตามที่ดี มีความมุ่งมั่นต่อการรวมพลัง ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เพื่อให้การงานสำเร็จลุล่วง แก้ปัญหาและขจัดความขัดแย้งได้ เป็นผู้มีเหตุผล ยอมรับความแตกต่างหลากหลายทางวัฒนธรรม ความคิด ความเชื่อ พร้อมที่จะปรับตัวเพื่ออยู่ร่วมกันอย่างสันติ
7.มีน้ำใจ คือ ความจริงใจที่ไม่เห็นแก่เพียงตัวเองหรือเรื่องของตัวเอง แต่เห็นอกเห็นใจ เห็นคุณค่าในเพื่อนมนุษย์ มีความเอื้ออาทร เอาใจใส่ ให้ความสนใจในความต้องการ ความจำเป็น ความทุกข์สุขของผู้อื่น และพร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกัน ผู้ที่มีน้ำใจ คือ ผู้ให้และผู้อาสาช่วยเหลือสังคม รู้จักแบ่งปัน เสียสละความสุขส่วนตน เพื่อทำประโยชน์แก่ผู้อื่น เข้าใจ เห็นใจ ผู้ที่มีความเดือดร้อน อาสาช่วยเหลือสังคมด้วยแรงกาย สติปัญญา ลงมือปฏิบัติการ เพื่อบรรเทาปัญหาหรือร่วมสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้เกิดขึ้นในชุมชน
เนื้อหาน่าสนใจมากๆ
ตอบลบ